INSTRUKCJA OBSŁUGI

Emitera energii pierwiastków

Zgłoszenie patentowe, symbol: P-352955

Właściciele patentu: Maria Bożena i Wiesław Kornalewicz

Producent i dystrybutor: Wojciech Kubicha, ARS-LAB – Wojciech Kubicha: arslab@wp.pl,  tel. 77 4543269, 506516090

Przed rozpoczęciem używania emitera prosimy o dokładne zapoznanie się z instrukcją obsługi, a następnie o przestrzeganie zawartych tam warunków wykorzystania urządzenia.

 

Spis treści:

  1. Ciężar, wymiary, elementy
  2. Przeznaczenie
  3. Przygotowanie emitera do pracy
  4. Kolejność wykonanych czynności
  5. Kto, kiedy i jak powinien korzystać z emitera
  6. Przeciwwskazania
 1. Ciężar, wymiary, elementy

Urządzenie waży 4 kg, ma wymiary: szerokość – 53 cm, wysokość – 86 cm, w stanie gotowości do pracy (rozłożony) podstawa liczy 30 cm.

Urządzenie składa się z emitera, którego najważniejszą częścią jest odpowiednio ułożony w ramie drewnianej papier. W tylnej części urządzenia zamontowano oparcie o ziemię stabilizujące emitor w trakcie pracy pod właściwym kątem.

Do emitera dołączony jest pokrowiec z dezaktywowanego płótna żeglarskiego usztywnionego płytami paździerzowymi, co pozwala na bezpieczne przewożenie urządzenie. W razie zabrudzenia pokrowiec można wyprać po wyjęciu usztywniających wkładek. By pokrowiec nie uległ zmniejszeniu wskazane jest po wypraniu, w stanie podsuszonym rozciągnąć go.

 2. Przeznaczenie

Podstawą zbudowania emitera jest stwierdzenie, do którego autorzy patentu doszli w trakcie opracowywania zasad zdrowego odżywiania, sprowadzające się do podziału pożywienia na nośnik energetyczny i energię poszczególnych pierwiastków, bądź złożonych związków np. witamin. Pokarm to energia i jej nośnik. Jemy po to, aby uzyskać potrzebną nam energię. Nośnikiem jest część materialna produktu, którą widzimy, dotykamy, skrobiemy, płuczemy. W trakcie trawienia energia jest oddzielana od nośnika i dalej przetwarzana, a nośnik staje się odpadem wydalanym na zewnątrz. Jemu po to, aby uzyskać potrzebną nam, różnorodną energię, która w procesie przyswajania zostaje złożona w niezbędne dla sprawnego funkcjonowania ciała substancje ustrojowe.

Z jednej strony zdegradowane środowisko, chemizacja upraw, intensywne przetwarzanie żywności, stosowanie licznych dodatków chemicznych do produktów żywnościowych, a z drugiej strony złe nawyki żywieniowe, intensywny, stresujący tryb życia to przyczyny częstego niedoboru wielu ważnych dla zdrowia pierwiastków.

Fundamentem zdrowia, sprawności umysłowej i witalności są energie wszystkich pierwiastków z tablicy Mendelejewa pozostające z sobą w zmiennych, ale ściśle określonych i zindywidualizowach proporcjach ilościowych. Proporcje te zmieniają się w sposób nieuchwytny dla nas; najogólniej w zależności od wieku, charakteru pracy, środowiska przebywania, przeżywanych stresów itp.

 

Braki pierwiastków wynikają między innymi z:

–  jednostronnej, mało urozmaiconej diety,

–  pochodzenia pożywienia ze zdegradowanego środowiska wskutek czego, niektóre pierwiastki znajdują się w powiązaniach biochemicznych nieprzyswajalnych dla naszego organizmu,

–  silnego przetworzona żywności, która traci wiele cennych pierwiastków,

–  zakłóceniami w funkcjonowaniu organizmu, wskutek czego niszczy potrzebne mu substancje lub nie jest w stanie przyswoić określonego pierwiastka pomimo tego, że pierwiastek jest  dostępny w pożywieniu (odwrotnością tej sytuacji jest nieumiejętność wyrzucania nadmiaru pierwiastka),

Niedomiar jest zawsze związany z nadmiarem w innym miejscu, czyli dysharmonią energetyczną.

 

Emiter likwiduje niedobory pierwiastków, doprowadza do idealnej proporcji wszystkich pierwiastków stosownie do wieku, środowiska przebywania, charakteru pracy i wielu innych nieuchwytnych dla nas uwarunkowań.

 

Prawidłowa proporcja energetyczna pierwiastków jest podstawą zdrowia, sprawności umysłowej, witalności, odporności na stresy i obciążenia wynikające ze skażenia środowiska. Organizm naświetlany energią pierwiastków, w znacznie większym stopniu jest w stanie samoistnie obronić się przed szkodliwymi wirusami, bakteriami, grzybami.

Pierwsze efekty mogą wystąpić już po 4 miesiącach systematycznego korzystania z emitera. Jednak u większości osób korzystne zmiany notuje się po 6 miesiącach. Z biegiem czasu następuje stopniowa poprawa stanu organizmu. Ma miejsce powolna regeneracja całego organizmu; najczęściej zaczyna się od zmniejszenia uciążliwości różnych alergii, zakłóceń hormonalne, by w końcu zatrzymać przedwczesne starzenie. Korzystanie z emitera wpływa na łagodniejsze przebycie wszelkich chorób, bądź nie dopuszcza do ich rozwoju.

3. Przygotowanie emitera do pracy.

Należy przeprowadzić czynności:

  1. zdjąć pokrowiec,
  2. przy pomocy kompasa wyznaczyć kierunek magnetycznej północy i postawić emiter krótszym bokiem (53 cm) na linii północ – południe (możliwa tolerancja do 25 stopni), w taki sposób by stabilizator znalazł się po stronie wschodu, a część emitująca energię została skierowana na zachód (rys. 1),
  3. odsunąć stabilizator na maksymalną długość, poprzez odciągnięcie pionowych drewnianych listew w kierunku wschodnim. To rozwiązanie daje oparcie emiterowi, a zarazem ustawia urządzenie do pracy pod odpowiednim kątem (rys. 2),
  4. prostopadle do ustawionego emitera w kierunku zachodnim wyznaczyć przestrzeń w której jest wyrzucana energia. Ta przestrzeń przebiega poziomo w linii wschód – zachód, jest w kształcie prostopadłościanu o szerokości 47 cm, wysokości 70 cm i długości 7,95 cm (zaczyna się 20 cm i kończy 8,15 cm od dolnej ramy emitera), patrz rys. 3.
4. Kolejność wykonywanych czynności

Zasilanie w energie wszystkich pierwiastków następuje w trakcie chodzenia ze wschodu na zachód w przestrzeni działania emitera, czyli zaczynamy marsz 20 cm od dolnej ramy emitera, idąc cały czas w przestrzeni działania emitera, kierujemy się na zachód maksymalnie do odległości 815 cm od dolnej ramy emitera.

Czynności w wersji podstawowej:

  1. zakodować się, stając poza przestrzenia działania emitera, mówiąc do siebie trzykrotnie sugestie o treści: „przyjmuję tylko takie promieniowanie, które jest mi potrzebne do sprawnego działania i zdrowia”,
  2. przejść wolnym krokiem przestrzeń działania.. Czas minimalny 15 sekund, czas maksymalny 30 sekund. Czasy dotyczą przejścia odległości maksymalnej, czyli 8,15 m od dolnej ramy emitera. Gdy odległość będzie mniejsza należy proporcjonalnie zmniejszyć powyższe czasy,
  3. przejść przestrzeń działania od emitera w kierunku zachodnim zatrzymując się co 3,5 cm na minimum 3 sekundy, maksymalnie 8 sekund,
  4. powtórzyć czynność z punktu „2”.

 

Wersja rozszerzona

Wersja rozszerzona wymaga umiejętności posługiwania się wahadłem lub inną paranormalną techniką pozwalającą ocenić zapotrzebowanie organizmu na określony pierwiastek. Pomocy typu radiestezyjnego może udzielić osoba towarzysząca.

Czynności w wersji rozszerzonej:

  1. zakodować się, stając poza przestrzenia działania emitera, mówiąc do siebie trzykrotnie sugestię o treści: „przyjmuję tylko takie promieniowanie, które jest mi potrzebne do sprawnego działania i zdrowia” (identycznie jak w wersji podstawowej),
  2. przejść wolnym krokiem przestrzeń działania emitera. Czas minimalny 15 sekund, czas maksymalny 30 sekund. Czasy dotyczą przejścia odległości maksymalnej, czyli 8,15 m od krawędzi emitera. Gdyby odległość była mniejsza należy proporcjonalnie zmniejszyć powyższe czasy (identycznie jak w wersji podstawowej),
  3.  przejść przestrzeń działania od emitera w kierunku zachodnim zatrzymując się co 3,5 cm na minimum 3 sekundy, maksymalnie 8 sekund (identycznie jak w wersji podstawowej),
  4. ocenić, korzystając z psychotronicznych umiejętności, na jaką energię w dniu dzisiejszym jest zapotrzebowanie i jak długo powinna być przyswajana. Przykładowo można to uczynić korzystając z pomocy wahadła. W tym przypadku należy uprzednio zakodować się stojąc poza przestrzenią działania emitera następująco: w trakcie wolnego przemarszu poprzez wahadło będziesz wskazywać „zaprzeczenie” do momentu wejścia w obszar potrzebnej energii. Tu zaczniesz wskazywać „potwierdzenie” do czasu właściwego nasycenia organizmu. Tak będzie się powtarzać na całej długości działania emitera. Ruch wahadła „nie” oznacza konieczność podążania do przodu, ruch „tak” oznacza konieczność zatrzymania się i trwania na danym miejscu. Uwaga: przyswajanie określonego pierwiastka nie powinno być dłuższe niż 20 minut, a cały czas jednej sesji nie dłuższy niż 90 minut.
  5.  powtórzyć czynność z punktu „2”.
5. Kto, kiedy i jak powinien korzystać z emitera

Emiter pobiera energie kosmiczną i rozkłada ją na energie wszystkich pierwiastków od najcięższego w odległości 20 cm, do najlżejszego na odległości 815 cm od dolnej ramy emitera. Emitor musi być ustawiony na linii północ – południe z możliwą tolerancją do 20 stopni. Emisja energii pierwiastków następuje zawsze prostopadle do emitera ale w płaszczyźnie poziomem. Konieczne jest nachylenie urządzenia pod kątem 15 – 20 stopni w stronę wschodu ( takie ustawienie zapewnia stabilizatora). Łącznie z gotowym do pracy emiterem konieczna jest wolna przestrzeń na linii wschód – zachód o długości co najmniej 610 cm, lepiej większa; optymalnie 875 cm.

Dla pełnego wykorzystania emitera zupełnie wystarcza przyjmowanie energii na powierzchni 100 cm kwadratowych ciała. W czasie poddawania się działaniu emitera wskazane jest noszenie odzieży z naturalnych materiałów lub o małej zawartości tkanin sztucznych.

1. Aby zwiększyć skuteczność działania emitera zalecane jest wyciszenie się przed poddaniem się naświetlaniu.

2. Emiter jest przeznaczony dla stałego korzystania przez osoby po 45 roku życia, dla osób w  przedziale wiekowym 25 – 45 do stosowania co kwartał, dla dzieci i młodzieży tylko w okresach braku przyswajania pożywienia lub w związku niedoborami składników pokarmowych.

Emiter dla dzieci i osoby do 25 roku życia

Kształtowanie się organizmu w określonych warunkach środowiskowych wymaga pracy nad dostosowaniem się do wszelkich skażeń i niedoborów niektórych składników pokarmowych. Stałe korzystanie z emitera w tym okresie życia mogłoby rozleniwić organizm, czyniąc go mniej odpornym na różne zagrożenia, a zarazem mniej efektywnym w poszukiwaniu i przyswajaniu trudno dostępnych składników pożywienia. Niemniej okresowe wykorzystanie emitera jest wskazane. Będzie przyczyniać się do likwidacji powstałych nieprawidłowości i wzmacniać młody organizm w prawidłowym dostosowywaniu się do środowiska.

Profilaktycznie: w wersji podstawowej korzystać przez 3 miesiące, w tym przez 1 miesiąc codziennie, a potem co 2 dzień. W wersji rozszerzonej przez 1,5 miesiąca, w tym przez pierwsze 14 dni codziennie, potem co 2 dzień. Co 3 lata powtarzać.

W przypadku długotrwałej choroby, przewlekłych stanach braku przyswajalności należy w wersji podstawowej korzystać z emitera przez minimum 5 miesięcy, maksymalnie przez 7 miesięcy; w wersji rozszerzonej przez minimum 2 miesiące, maksimum przez 4 miesiące codziennie. Po tym 3 lata przerwy.

Emiter dla osób w przedziale 25 – 45 rok życia

Profilaktycznie w wersji podstawowej: 3 miesiące chodzić, z tego 1 miesiąc korzystać codziennie, a przez kolejne 2 miesiące korzystać co 2 dzień. Potem 3 miesiące przerwy.

Profilaktycznie w wersji rozszerzonej: 1,5 miesiąca korzystać, z tego czasu 14 dni codziennie, a przez pozostały miesiąc co drugi dzień.

W razie choroby, w wersji podstawowej i rozszerzonej: przez 3 miesiące codziennie korzystać, potem 3 miesiące przerwy.

Emiter dla osób po 45 roku życia

Profilaktycznie w obu wersjach: przez pierwszy miesiąc codziennie, a potem co 2 dzień.

W razie choroby w wersji podstawowej: przez pierwsze 3 miesiące korzystać codziennie, potem co 2 dzień.

W razie choroby w wersji rozszerzonej: przez 1,5 miesiąca codziennie, potem co drugi dzień.

Uwagi:

–  w wersjach rozszerzonych podane wyżej czasy i częstotliwość korzystania z emitera należy traktować jako wysoce prawdopodobne, ale najważniejszą zawsze będzie indywidualna ocenę psychotroniczna,

–  korzystanie z emitera nie zwalnia z konieczności racjonalnego odżywiania się i korzystania ze służby zdrowia.

 

Przeciwskazanie: Nie mogą korzystać z emitera osoby będące w zagrożeniu życia (np. atak serca, krańcowe wyczerpanie).